สตรีมีครรภ์ควรปฏิบัติและงดสิ่งอันไม่บังควรดังนี้
“...สิ่งแรก ควรสอนลูกตั้งแต่อยู่ในครรภ์ ใช้หลักการจิตใจเป็นเครื่องอบรม เริ่มสอนลูกเมื่อตั้งครรภ์ได้สามเดือน จิตใจซื่อตรง มั่นคงไม่คิดร้าย ของแสลง จงหลีกห่างจะปลอดภัย…การสอนลูกในครรภ์นานนับ 10 เดือนเต็ม ผลที่ได้คือ รูปร่าง หน้าตา ความสามารถจะเด่นกว่าใครๆ”
“สิ่งที่สอง คือคำสอนของพ่อแม่ที่มีต่อเด็กแรกเกิด เด็กนิสัยดีหรือร้ายขึ้นอยู่กับการอบรม…ควรหลีกเลี่ยงคบคนพาล หรืออยู่ในสภาพแวดล้อมที่เลว”
“สิ่งที่สาม คือการสอนของครูบาอาจารย์ หากลูกศิษย์โง่เง่าแต่สันดาน แม้มีอาจารย์ดีเลิศก็ไร้ผล…คนไม่มุมานะ จะไม่ได้รับวิชาความรู้ ดั่งหยกไม่เจียระไนจะเป็นของมีค่าได้อย่างไร…”
